Ik keek
naar je lach en je stem
Hoe het schreef op papier
‘Jij hoort bij mij
en mijn leven is hier’
Ik luisterde naar je adem
hoe hij zong in de nacht
Ik wist zeker dat mijn leven
me altijd hier zou hebben gebracht
Ik zag je hart kloppen
en even dacht ik echt te zien
In de kleuren van de hemel
waarin jij gelooft, misschien
Maar vooral voelde ik je ogen
je blik, dat wat ik zo bemin
ze omhelsden mij in al hun schoonheid
en ik, ach ik verdronk daarin.
E. de hopeless: | Zaterdag, april 03, 2010 01:07 |
wow super gedicht dit de persoon voor wie dit geschreven is mag wel heel erg gelukkig zijn |
|
Auteur: Flurrrs | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 04 maart 2010 | ||
Thema's: |