Vergeten
Vergeten:
Dwaalend over straat
Denk ik hoe het met je gaat
Of je me al vergeten bent
Of dat je mij nog kent
Ik ben jouw niet vergeten
Het liefst zou ik je dat laten weten
Je op bellen
En vertellen
vergeet mij niet
Maar ik durf het niet
De angst dat je niet weet wie ik ben
Kan ik niet beschrijven met een pen
Miss ben ik geen deel meer van je leven
En was wat wij hadden maar kort en voor even
Heb ik dan geen indruk achter gelaten
En je gedachte allang verlaten
1 ding weet ik wel
Dat ik ut durf heel snel
Dwaalend over straat
Denk ik hoe het met je gaat
Of je me al vergeten bent
Of dat je mij nog kent
Ik ben jouw niet vergeten
Het liefst zou ik je dat laten weten
Je op bellen
En vertellen
vergeet mij niet
Maar ik durf het niet
De angst dat je niet weet wie ik ben
Kan ik niet beschrijven met een pen
Miss ben ik geen deel meer van je leven
En was wat wij hadden maar kort en voor even
Heb ik dan geen indruk achter gelaten
En je gedachte allang verlaten
1 ding weet ik wel
Dat ik ut durf heel snel
Over dit gedicht
| Auteur: Parnassia | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||