ik sluit me ogen
Ik sluit me ogen
en denk hoe het kan zijn
om gelukkig te zijn
tranen beginnen te stromen
omdat ik niet eens weet
wat liefde is en vertrouwen
ik voel alleen een leegte
beelden van het verleden
ik kan het maar niet vergeten
het is de pijn
van mijn gebroken hart
mijn tranen blijven stromen
ik sluit mijn ogen
en denk hoe het kan zijn
om jezelf lief te hebben
ik leef nu alleen maar in haat
haat na mezelf toe
boosheid komt na boven
hoe kan ik mezelf accepteren
als anderen het ook niet doen
eenzaamheid, leegte en stilte
daar is waar ik in leef
ik zou het zo graag ander willen
maar ik weet niet hoe
?
Reacties op dit gedicht
| maria : | Zaterdag, maart 06, 2010 20:18 |
| positieve dingen al lijken ze klein... geven je kracht om door te gaan sterkte meis |
|
| maria : | Zaterdag, maart 06, 2010 20:16 |
| een lastig symptoom van de ziekte borderline is vaak het negatieve zien... je schrijft o.a. hoe kan ik mezelf accepteren als anderen het ook niet doen er zijn zat mensen die jou vlgs mij wel accepteren zoals je bent al is het mogelijk virtueel hier op de site.... oke het is moeilijk aanleren zoiets benoemen net als de ziekte borderline moeilijk is om mee om te gaan maar begin met stapjes want een begin is het halve werk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||