mijn geschreven woorden vanacht
Niemand weet dat ik al heb opgegeven
ik gewoon niet verder leven
bang, verdrietig en zo koud
ik wordt van het leven gewoon benauwd
niemand weet dat ik heb verloren
mijn ziel en zijn zijn bevroren
eenzaamheid, stilte en angst
de stilte maakte me het bangst
niemand weet dat ik na de dood verlang
ik ben daarvoor gewoon niet bang
veiligheid, rust en vrede
daar zal het zo zijn daar beneden
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Zondag, maart 07, 2010 15:37 |
| ik lees bijna meer berusting dan angst dat terwijl lentetijd de tijd van fraaie ontwikkeling van tulpen is sterkte ,klaas |
|
| _Lieverdje_: | Zondag, maart 07, 2010 14:56 |
| sterkte | |
| _Lieverdje_: | Zondag, maart 07, 2010 14:55 |
| kop op he meid denk aan alle mooie momenten voor jou die vast nog komen gaan liefs |
|
| tulpje: | Zondag, maart 07, 2010 13:05 |
| sorry van mijn fouten | |
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||