Strijd
Introvert, maar oh zo mooi
ik die voor jou gewoon ontdooi
heb voor jou een behoorlijk zwak
zou je met het grootste gemak
willen bevrijden uit je kooi.
Zoveel onrust bij jou van binnen
steeds weer nieuwe dingen verzinnen
je doet jezelf zo tekort
weet zelf niet eens waaraan het schort
maar niet aan jezelf beginnen.
Eeuwig ben je op de vlucht
terwijl je steeds weer verzucht
meer tijd voor jezelf te willen gunnen
wat je wilt moet toch ook kunnen
krijg je meteen weer wat lucht.
Maar ik zie je komen en ook weer gaan
geen minuut langer stil te willen staan
want kom je jezelf ineens een keer tegen
lijkt dat voor jou geen enkele zegen
gaat alleen maar weer onrust ontstaan.
Dus geef je jezelf ook geen tijd
waardoor jij je van je onrust bevrijdt
dus ren je door in dit warrige leven
heb je jezelf ook niets te vergeven
aan het einde van je strijd.
Indy Toma
| trucker klaas: | Zondag, maart 07, 2010 21:00 |
| vluchten voor de waarheid ? is het leven gemist ... fraai schrijven ,klaas |
|
| Quicksilver: | Zondag, maart 07, 2010 20:29 |
| zeer sterke inhoud! x |
|
| entropy: | Zondag, maart 07, 2010 17:52 |
| Knap stukje. | |
| geronnimo: | Zondag, maart 07, 2010 17:51 |
| krachtich schrijven dit en geen foutje he;) |
|
| Anastacia: | Zondag, maart 07, 2010 16:45 |
| indrukwekend gedicht en geschreven groetjes ana | |
| Auteur: Indy Toma | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||