Wanneer ik in de stilte
in oude teksten lees,
vind ik daar het verleden
dat zo hevig verlangde
naar het heden.
Tussen belegen woorden
schieten vergeelde plaatjes pijnlijk voorbij.
Vergaan maar niet vergeten,
geluk stond in de wacht.
Verstilde dromen kwamen tot leven
toen eindelijk mijn ik
haar gespiegelde antwoord vond.
AxM: | Donderdag, april 08, 2010 00:56 |
Mooi! Diep. | |
geronnimo: | Dinsdag, maart 09, 2010 20:00 |
mooi schrijven dit heb hem twee keer gelezen |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, maart 09, 2010 13:31 |
Ik hoop dat je niet alleen het gespiegelde hebt gevonden Dicky Mooi gedicht met diepgang. Liefs van Anneke |
|
Free((Bird: | Dinsdag, maart 09, 2010 13:08 |
de essentie geraakt:) ja heel erg mooi verwoord xxx |
|
Quicksilver: | Dinsdag, maart 09, 2010 12:38 |
Bijzonder beeldend mooi diepzinnig verwoord lief bijtje! Fijne dag,liefs dicky |
|
switi lobi: | Dinsdag, maart 09, 2010 09:00 |
Bijtje, wat mooi en wat indringend. Erg genoten desondanks. Liefs |
|
Yellow: | Dinsdag, maart 09, 2010 06:35 |
oooo wauw, zeer mooi, ik voel dit helemaal tot in mijn proper gewassen voeten en tenen, zeer mooi(meen ik echt hoor) groetjes |
|
_Rieke_: | Dinsdag, maart 09, 2010 06:28 |
prachtig verwoord liefs |
|
conan: | Dinsdag, maart 09, 2010 00:38 |
verleden dat naar heden verlangt...toen eindelijk mijn ik haar gespiegeld antwoord vond. Zinnetjes om te stelen, honinbijtje...maar ik laat ze nog ff staan ;) liefs conan*** |
|
Gert: | Dinsdag, maart 09, 2010 00:32 |
Mooi met een sterk einde! Me likes. ;-) Groeten, Gert |
|
Auteur: honingbijtje | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 09 maart 2010 | ||
Thema's: |