idealiseren
wat mijn verstand wil
is voor mijn gevoel onhaalbaar
idealiseren is te moeilijk voor mij
hunkert mijn hart
naar steeds meer
na iets wat onmogelijk is
vliegen de uren voorbij
en zie dan ineens het licht van het paradijs
waar jij op mij wacht
daar zien we elkaar weer terug
en andere mensen om je heen
die mij ook dierbaar zijn
één ding is zeker
ik hou van ze allemaal
van degene die verdwenen zijn uit mijn leven
zitten ze veilig opgeborgen
in het hiernamaals
en in mijn hart
johan hijzelaar
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Woensdag, maart 10, 2010 15:27 |
| Mooi ontroerend gedicht, waar bij ik veel in herken! liefs,dicky |
|
| mucho: | Woensdag, maart 10, 2010 10:32 |
| ik voel me wat opgesloten als ik dit lees:( | |
Over dit gedicht
| Auteur: johandedichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||