pionier
met mijn ogen dicht zie ik
alle dagen in ballingschap
gevangen in mijn eigen wereldtje
ben ik een pionier in hart en nieren
die over de golven de zee voorbij vliegt
landend op een werkende vulkaan
krijg ik spijt
van al mijn vervelende aardse dagen
want het is nog te vroeg
om jou alleen achter te laten
ik hou van het leven
opeens barst de lava naar buiten
zweef ik op de wind
en hou me vast aan jou
ben jij mijn reddende engel
dan ben ik niet langer meer gevangen
en open mijn ogen
johan hijzelaar
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: johandedichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||