mijn hoofd zit overvol
mijn gedachtens slaan op hol
beelden schieten voorbij
stemmen laten me niet meer vrij
bang voor alles om me heen
wat houd me nog op de been?

voel me verlaten
en begin alles steeds meer te haten
mensen gaan over mijn grenzen heen
en weer een beetje veiligheid dat verdween
niemand is volledig te vertrouwen
wil niet meer op mensen bouwen

hoeveel je ook over jezelf praat
vroeg of laat
zal je alleen verder moeten gaan
en laten ze je alleen staan
gemeend of niet
dat is iets wat je dan niet meer ziet

voor nu loop ik over van pijn
en wil er nu echt even niet meer zijn
mijn gevoelens zijn te sterk
non stop aan het werk
om te overleven
niet wetend hoeveel ik nog kan geven