Toch steeds.
Huil jouw
tranen,
ik wil leven.
je bezitten
samen even,
in een zinnelijk
begeren
het naakt
ineen geplooid.
Ik stamel
jouw woorden
maar voel
me berooid.
Want....
Toch steeds
keren zich
onze ruggen,
als wij weer
de volgende
afspraak
pluggen.
tranen,
ik wil leven.
je bezitten
samen even,
in een zinnelijk
begeren
het naakt
ineen geplooid.
Ik stamel
jouw woorden
maar voel
me berooid.
Want....
Toch steeds
keren zich
onze ruggen,
als wij weer
de volgende
afspraak
pluggen.
Reacties op dit gedicht
| Fairouz: | Vrijdag, maart 12, 2010 16:05 |
| Weer graag komen lezen. Fijn weekend, Fairouz |
|
| Quicksilver: | Vrijdag, maart 12, 2010 15:42 |
| dat leest droevig! liefs,dicky |
|
| Kenneth Rellum: | Vrijdag, maart 12, 2010 11:45 |
| dan maar lepeltjelepeltje... mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jacques Kuijpers. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||