Moedertje
MIJN MOEDERTJE
Ging altijd naar Ma
Ma was er
Ma was er altijd
Ma zou er altijd zijn
mijn Ma is er niet meer...of toch
zie ze niet meer... maar we praten nog
wist toen niet beter, dacht er nooit bij na tot..
lang geleden
tijden het huis uit
mijn enige Thuis
belde s'nachts laat aan
kon en mocht dat
Ma deed open
zonder prothese
zonder tanden
fiere vrouw
nooit gezien
ingevallen
schrok
besefte
toen..voor het eerst
hoe pijnlijk stil
geruisloos
onopgemerkt
maar heel zeker
zag duidelijk
achter haar..iets
naderen
HAAR EINDE
terwijl ik haar vastnam
knuffelde en kuste
tranerige ogen
voor haar verborg
besefte voor het eerst
wat ik ging missen
hoe het zou zijn
en niet kon veranderen
ZONDER MOEDER
niets gezegd
kon niet
niet lang gebleven
kon niet
nooit gezegd
wat ik gezien had
kon het niet
een kruisje
op mijn voorhoofd
kusje en geknuffel
nog een wees voorzichtig
voor onderweg
zo was mijn Ma
ben weggegaan
toen
Alleen geweend
nooit zo alleen gevoeld
het kon niet...het mocht niet
toch mijn Ma niet
machteloos verlaten
nooit meer zoals het was
anders
zeker beter
Mijn Moeder die er niet meer
en toch bij me is
mis je Ma
als volwassene ging ik nog vaak op haar schoot zitten
ze drukte me dan vast tegen haar, en zei dan
"Ga weg gekske"
terwijl ze me zacht stevig hield
mijn hoofd tegen haar hart
zoals alleen MOEDERS dat kunnen
MIJN MOEDERTJE
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Zaterdag, maart 13, 2010 18:43 |
| Mooi schrijven. Liefs van Marousia | |
| spring-in-het-veld: | Zaterdag, maart 13, 2010 10:06 |
| dit gedicht haalt wel wat boven hoor, zo ging mijn moeder ook, echter zonder dat kruisje op mijn voorhoofd, daar geloofden wij niet in, maar wel hand in hand tot zover ik haar daar ergens op de grens los moest laten, nu 5 maanden geleden | |
| switi lobi: | Zaterdag, maart 13, 2010 10:01 |
| Lieve hertenman, dat herkenbare besef slaat je haast onderuit in haar harde waarheid. En dan, zomaar is het ineens zover. Heel ontroerend geschreven. Lieve groet, switi lobi |
|
| lexx: | Zaterdag, maart 13, 2010 09:50 |
| met wie moet ik dan schelden? | |
| lexx: | Zaterdag, maart 13, 2010 09:49 |
| heel lief. je beseft niet dat ook je moeder, als ze er nog is, een einde kent. ik voel me bij de gedachte al hulpeloos. | |
Over dit gedicht
| Auteur: hertenman | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||