Statiegeld
als ze mij hier bezoekt
nog altijd mijn vrouw
zoals ze zeggen
ben ik steeds in de war
in paniek, zelfs ziek
ze neemt me na afloop
niet mee naar huis
mijn nieuwe vrienden
die nu altijd bij me zijn
snappen haar ook niet
en steunen mij
op hun manier
in mijn diepe verdriet
een paar minuten later
wordt mij gezegd
voel ik mij dan beter
gewoon omdat ik vergeet
dat ze net nog
hier bij me zat
vergeet dat ik haar ooit
in mijn leven bij me had
als ze mij weer bezoeken zal
over een paar weken
vraagt ze misschien
als altijd met tranen in haar ogen
of ik mee naar huis wil komen
23 oktober 2005
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Zondag, maart 14, 2010 00:25 |
| Meer dan voelbaar.. Lieve groet, switi lobi |
|
| spring-in-het-veld: | Zaterdag, maart 13, 2010 16:22 |
| wat triest he? dit heb je goed neergezet, je voelt de druk groetje,spring |
|
| Kenneth Rellum: | Zaterdag, maart 13, 2010 13:21 |
| alles heeft tijd nodig... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Rick Ritterbeeks | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||