Sprookjes
Trok laatst
met een twaalver lijn
een zeelt aan land
zo groot
als een dolfijn
Nu moet je weten
het was bij een vijver
daar kom ik niet gauw
weet niet eens meer
hoe die plek heten zou
Enfin, net voor de klap
met de kop op de steen
ging een kleine
onhoorbare stem
door mij heen
‘Heer, ik smeek je
spaar mijn leven
Ik kan je in ruil daarvoor
drie mooie wensen
vrij geven’
Maar ik geloof niet
in dat soort flauwekul
dus die vis was gewoon
de lul
23 november 2005
Reacties op dit gedicht
| Indy Toma: | Zondag, maart 14, 2010 15:33 |
| Heb een beetje moeite met dat kleine onhoorbare stemmetje wat je hoorde en niet geloofde. Zou tich benieuwd geweest zijn naar die drie wensen, er was in ieder geval een leven gespaard. | |
| switi lobi: | Zondag, maart 14, 2010 13:04 |
| Visserslatijn ten top ;) Fijne zondag, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rick Ritterbeeks | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||