Zoals,
Zo stil als de nacht
schrijf ik dit hier neer
want ik kan niet meer
Zo luid als de wind
schreeuw ik het uit
maar niemand die mij hoort
want ik schreeuw zonder enig geluid
Zo woedende als onweer
snij ik mezelf iedere keer weer
Zo nat als de regen
laat ik mijn tranen gaan
Op glad ijs
Glijd ik uit en val ik
in een diep bevroren meer
waar geen weg meer uit is
en zo gaat het iedere keer weer..
schrijf ik dit hier neer
want ik kan niet meer
Zo luid als de wind
schreeuw ik het uit
maar niemand die mij hoort
want ik schreeuw zonder enig geluid
Zo woedende als onweer
snij ik mezelf iedere keer weer
Zo nat als de regen
laat ik mijn tranen gaan
Op glad ijs
Glijd ik uit en val ik
in een diep bevroren meer
waar geen weg meer uit is
en zo gaat het iedere keer weer..
Reacties op dit gedicht
| De kleine Vos: | Donderdag, maart 25, 2010 17:11 |
| hallo eendje.je gedicht raakt me,zoveel verdriet in je en toch zo alleen.lieve groet Sonja | |
Over dit gedicht
| Auteur: Eendje04 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||