Het Ene
Je gaat,
de lucht wordt ijler,
tot ademen een onmogelijkheid wordt,
zintuigen onbruikbaar.
Werkelijkheid wordt waarheid,
het concrete een idee,
bewustwording wordt uitgeschakeld,
je realiseert je slechts het onbewuste.
Niets lijk je nog,
alles ben je.
Realiteit verandert van naam.
Daar ben je dan,
nergens en toch overal.
Noem het hoe je wil,
je bent nu in het Ene.
Reacties op dit gedicht
| kathleentje: | Woensdag, april 24, 2002 14:14 |
| Wow ... heb er geen woorden voor kus kathleentje |
|
| Spiegelbeeldje: | Woensdag, april 24, 2002 13:15 |
| ...zo mooi is het Ene nog nooit beschreven! liefs soofje :) |
|
| blommeke: | Woensdag, april 24, 2002 12:01 |
| heel mooi, charly | |
| Hanneke Eirinn: | Woensdag, april 24, 2002 11:37 |
| ..vraag me af of dat zo is..het klinkt wel mooi.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: charly | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2002 | ||
| Thema's: | ||