dromen over het leven:(
Gebroken loopt zij door de straten
kijkt heel angstig om zich heen
Voelt zich eenzaam en verlaten.
Wat is het leven toch gemeen.
Nog voelt zei de haat vanbinnen Littekens vertellen haar verhaal.
Tranen staande in haar ogen.
Het leven is ook niet normaal.
moeizaam gaan haar beide benen langzaam nog vooruit. Vechtend gaat ze verder .. Vast staat haar besluit.
stap voor stap, het gaat steeds trager langzaam word alles donker voor haar gezicht.
Moe van de zware strijd van binnen.
Haar hoofd is naar de grond gericht.
door: angela 14 jaar
kijkt heel angstig om zich heen
Voelt zich eenzaam en verlaten.
Wat is het leven toch gemeen.
Nog voelt zei de haat vanbinnen Littekens vertellen haar verhaal.
Tranen staande in haar ogen.
Het leven is ook niet normaal.
moeizaam gaan haar beide benen langzaam nog vooruit. Vechtend gaat ze verder .. Vast staat haar besluit.
stap voor stap, het gaat steeds trager langzaam word alles donker voor haar gezicht.
Moe van de zware strijd van binnen.
Haar hoofd is naar de grond gericht.
door: angela 14 jaar
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, maart 15, 2010 22:03 |
| hoe moeilijk is dan lentes verkennen, hoger dan je ogen komen zingen zomaar de vogels de weidse wereld open, maar wat moet je daarmee doen, dan volgt er lager dat zo lichter al groen beginnen. groetje, hou je goed, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: X-miracles happen-X | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||