Jij
Jij
Ik zie je over straat heen lopen
Stralend in de lente zon
En dan gaan mijn ogen open
Jij bent mijn levensbron
Iedere keer als ik met je praat
Denk ik dat ik het zeggen ga
Maar ben dan altijd te laat
En kijk je weer eens na
Maar volgende keer grijp ik de kans
En ga je zeggen wat ik voor je voel
En dan beantwoord jij met een lach vol glans
Of ik ga plat op mijn smoel
Maar dat kan mij niks schelen
Als je het maar weet meid
Tijd zal wonden helen
Dan heb ik later nooit spijt
Ik zie je over straat heen lopen
Stralend in de lente zon
En dan gaan mijn ogen open
Jij bent mijn levensbron
Iedere keer als ik met je praat
Denk ik dat ik het zeggen ga
Maar ben dan altijd te laat
En kijk je weer eens na
Maar volgende keer grijp ik de kans
En ga je zeggen wat ik voor je voel
En dan beantwoord jij met een lach vol glans
Of ik ga plat op mijn smoel
Maar dat kan mij niks schelen
Als je het maar weet meid
Tijd zal wonden helen
Dan heb ik later nooit spijt
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Pascal Gillisse | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2002 | ||
| Thema's: | ||