leerkracht een ouders
je werd kwaat in de les,
ik dan ook op jou,
want je wouw het niet uit leggen,
waarom stond je daar,
ik ben beginnen roepen,
jij zij ik ga je ouders bellen,
ik zei al sje dat ga doen da ben ik weg door die deur,
je zij ja ik ga da doen,
ik was weg door die deur,
voor tien min,
toen ging ik te rug naar de klas,
want ik had geen mes,
maar ik was direcht weer weg,
ik heb zo hard gesneden,
dat ik in het ziekenhuis weer wakker werd,...
een weet je,
je hoefd al niet meer te bellen naar me ouders,
ze weten het ondertussen....
ik dan ook op jou,
want je wouw het niet uit leggen,
waarom stond je daar,
ik ben beginnen roepen,
jij zij ik ga je ouders bellen,
ik zei al sje dat ga doen da ben ik weg door die deur,
je zij ja ik ga da doen,
ik was weg door die deur,
voor tien min,
toen ging ik te rug naar de klas,
want ik had geen mes,
maar ik was direcht weer weg,
ik heb zo hard gesneden,
dat ik in het ziekenhuis weer wakker werd,...
een weet je,
je hoefd al niet meer te bellen naar me ouders,
ze weten het ondertussen....
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Zaterdag, december 18, 2010 18:33 |
| pijnlijk herkenbaar, maar meid je bent de moeite waard! Liefs, Allysson |
|
| mucho in de gloria: | Zondag, maart 21, 2010 13:21 |
| blijf bij jezelf zo pijn moeten worden niet doen mijn god, dan was ik al driemaal dood geweest |
|
Over dit gedicht
| Auteur: etenverboden | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||