Droom-Idylle
Droom-Idylle
Er lag een stille vrede op de bomen
en ook de lucht was vroom die dag.
Toen leidde God met stille lach
een meisje in de jongeling zijn dromen.
Er hing muziek uit still’ en vreemde sferen
en in zijn hart klonk luid gebons.
Doorheen zijn oog scheen ‘t blond en ‘t brons
van haar en huid en ‘t blauw van klare meren.
En wijl de jongeling zo lag te dromen
keek stil een meisje door z’n raam.
Ze was niet mooi, maar aangedaan.
Ze had geen brons of blauw, maar was gekomen
om zoals ied’re dag naar zijn gezicht te zien
of daar geen liefde in te vinden was, misschien...
Reacties op dit gedicht
| Babaji: | Donderdag, april 25, 2002 00:06 |
| Of als we tot 'inzicht' komen... | |
| Sheena: | Woensdag, april 24, 2002 22:42 |
| *zucht* ..... we houden pas op met verlangen naar wat er niet is of we niet hebben kunnen, als we sterven, vrees ik ....... liefs, Sheena |
|
| free: | Woensdag, april 24, 2002 15:18 |
| ja,vaak wel... mooi geschreven liefs free |
|
| Babaji: | Woensdag, april 24, 2002 14:19 |
| Ja, Angel, terwijl we geïdealiseerde dromen koesteren en najagen, gaat het reële en waardevolle leven (liefde) aan ons voorbij... Love, Babaji |
|
| Angel: | Woensdag, april 24, 2002 14:15 |
| :-) Heel mooi, en volgens mij ook wel wat realistisch niet??? xxx xxx xxx Angel xxx xxx xxx |
|
| Hanneke Eirinn: | Woensdag, april 24, 2002 13:31 |
| ..het onvervulbare verlangen.. droef.. | |
| Spiegelbeeldje: | Woensdag, april 24, 2002 13:06 |
| ooh, wat mooi... liefs soofje :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Babaji | 
|
|
| Gecontroleerd door: Susan | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2002 | ||
| Thema's: | ||