Voorbij huizen door gras waar velden
van kleur veranderen, richting zomer
die ik vind in lentezon, wegen die
verbreden over grenzen waar mijn auto
bergopwaarts een nieuwe top bereikt.
Demp mijn volume, vermoord het
tetteren van mijn TomTom en laat
de vangrail zelfs ook in gedachten
overeind, ken de wegen en ieder kruispunt,
verlies mijn twijfel en ga voluit.
Laat me verwelkomen door verkeersborden,
voorbij de eerste bloemen, voorbij
de Neeltje Jans, pas in Vlissingen
ben ik thuis.
Ik ga niet meer om onderweg te zijn,
ik ga om thuis te komen
en ik kom vanavond
niet naar huis, mijn lief.