elke ochtend sta ik op,
begint het weer van vooraf aan,
voel ik de pijn en het verdriet,
door m'n hele lichaam gaan,
elke ochtend sta ik op,
draai ik me om en open mijn ogen,
zie ik een lege plek,
niemand die m'n tranen kan drogen,
elke ochtend sta ik op,
plak ik die glimlach weer op m'n gezicht,
soms blijven de hoekjes niet zitten,
maar ik laat niet zien wat je mij hebt aangericht,
nu m'n mond lacht,
en ik mijn pad beloop,
zijn er toch nog mensen die zien,
dat ik mezelf sloop,
"jij lacht met je mond"
"maar je ogen vertellen"
"waar je liever over zwijgt"
"omdat de waarheid er alleen op uit is om je te kwellen"