toen ik opstond
uit mijn dode hoek
en dolde door de kamer

Glipte steeds snel langs het raam
gehuld in scharlaken leliewit
als een spook dat liep te schelden

Hey, rotte appel
toffe peer
want fruit is nu eenmaal gezond
en word nog steeds ondergewaardeerd

Inmiddels kreeg ik kramp
liet mijn armen maar weer hangen
zwaaide voor het ontspannen
en mensen die dat zagen
zwaaiden spontaan terug

Zo luiden sneeuwklokjes de lente in
sta ik nog steeds wit
dansend voor publiek
als een gek te leven

En ik draag een zwarte glazen bril
wil men mij herkennen...


 
Geschreven door
semara
Reacties op dit gedicht
semara vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Martien Montanus: Zaterdag, maart 20, 2010 06:48
:-)

ela: Zaterdag, maart 20, 2010 00:09
Je lente vreugde laat zich lezen
ela

Over dit gedicht
Auteur:  semara
Gecontroleerd door:  
Gepubliceerd op:  20 maart 2010
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2025, alle rechten voorbehouden.