Bekend gezicht

Gezichten die passeren
bekend - maar ook weer niet
een traan bij haar
angst bij hem

Een toekomst
zo breekbaar
hoop en wanhoop
zo dicht bij elkaar

Hij loopt naar haar
pakt haar hand
wil wat zeggen
zijn adem stokt

Geen woorden
die het beter maken
zij hoopt, maar ziet het
een tweede traan

Haar gevoel blijft
niemand die dat verandert
zelfs hij kan het niet
wat hij ook probeert

Ze wil gaan lopen
maar blijft staan
ze wil niet weg
het kan niet zo zijn

Nog een keer
ze moet weg
het kan niet langer
ze zet een stap

Langzaam aan
weg bij hem
onderweg
een spiegel

Ze kijkt
een gebroken gezicht
woede en liefde
staan weerspiegeld

Hij heeft gekozen
niet voor haar
Hij wil ruimte
en niet haar….