Het besef
Van regen naar zon
te schijn
het schijnsel te duister
rimpelig diep verborgen
een waterkant te diep
verwaterde wijn
te oud herzakt
daar kan niet hier
hier wil niet daar
het oud wil niet herplant
je traan in afwezige ogen
die lach om te verre mond
geen alternatief,het moet
het is wat niet kan zijn
dacht dat het kon
wat niet zal zijn
het omarmd geknoop
samen doorgekust
beseffende
jn