Zwaar
Dilano,
waarom liet je me op de kade staan?
Ik had toch helemaal niks gedaan?
Schepen komen binnen en schepen
vergaan.
Een steen in mn maag, een stuk in me
kraag en ik blijf maar zitten met die vraag:
waarom liet je me op de kade staan?
Ik had toch helemaal niks gedaan?
Schepen komen binnen en schepen
vergaan.
Een steen in mn maag, een stuk in me
kraag en ik blijf maar zitten met die vraag:
waarom liet je me op de kade staan?
Ik had toch helemaal niks gedaan?
Schepen komen binnen en schepen
vergaan.
Een steen in mn maag, een stuk in me
kraag en iets op een kade,
herinner ik me vaag.
waarom liet je me op de kade staan?
Ik had toch helemaal niks gedaan?
Schepen komen binnen en schepen
vergaan.
Een steen in mn maag, een stuk in me
kraag en ik blijf maar zitten met die vraag:
waarom liet je me op de kade staan?
Ik had toch helemaal niks gedaan?
Schepen komen binnen en schepen
vergaan.
Een steen in mn maag, een stuk in me
kraag en ik blijf maar zitten met die vraag:
waarom liet je me op de kade staan?
Ik had toch helemaal niks gedaan?
Schepen komen binnen en schepen
vergaan.
Een steen in mn maag, een stuk in me
kraag en iets op een kade,
herinner ik me vaag.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Ellen de Ling | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||