Het is zo stom,
want ik weet niet waarom.
Mijn emoties zo met mij weglopen.
Mij achterlaten in mijn wanhopen.
Soms lig ik in bed te woelen,
te veel emoties om te voelen.
Ze lijken zonder reden.
En dan lig ik ontevreden.
Wanneer ik de tijd zou nemen,
om even rustig te wenen.
Dan ben ik leeg van binnen.
Hoe moet ik dit toch overwinnen?