Ongeschreven woorden
Ik verluister,
De ongeschreven woorden,
Met een zachte stem,
Rustig in jou nek.
Wanneer de ongeschreven gevoelens,
Als onze lippen elkaar raken,
Hoop jij wat ik zo,
Rustig tegen jou zeg.
Je sluit me in je armen,
Houd mij stevig vast,
Al zal dit voorlopig nog niet werken,
Zoek ik mijn afstand.
Zo stil tussen ons,
Wanneer je zo ver van me vandaan ligt.
Strek ik mijn armen,
Raak ik je voorzichtig aan.
Dan hoop ik,
Dat er ooit,
Een 'ons',
Zal bestaan..
De ongeschreven woorden,
Met een zachte stem,
Rustig in jou nek.
Wanneer de ongeschreven gevoelens,
Als onze lippen elkaar raken,
Hoop jij wat ik zo,
Rustig tegen jou zeg.
Je sluit me in je armen,
Houd mij stevig vast,
Al zal dit voorlopig nog niet werken,
Zoek ik mijn afstand.
Zo stil tussen ons,
Wanneer je zo ver van me vandaan ligt.
Strek ik mijn armen,
Raak ik je voorzichtig aan.
Dan hoop ik,
Dat er ooit,
Een 'ons',
Zal bestaan..
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Caroline. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||