Vergeult in droogval
vergeult in droogval
een lage zon
spat kleuren
op het wad
prijst in
lange slierten rood
de avond aan
lange slierten rood
de avond aan
de einder kruipt
snel dichterbij
en sluit de luiken
snel dichterbij
en sluit de luiken
donker vlijt
de schoot van leven
met zijn nachtgezicht
de schoot van leven
met zijn nachtgezicht
vergeult in
droogval wachtend
op het eerste ochtendlicht
droogval wachtend
op het eerste ochtendlicht
wil melker
23/03/2010
23/03/2010
Reacties op dit gedicht
| Hieronymus: | Dinsdag, maart 23, 2010 13:38 |
| Bedankt Wil voor het prachtige beeld dat je beschrijft. Ik ben daar nog nooit geweest maar door jouw gedicht te lezen kan ik het mij levendig voorstellen. Beste groet Ronny |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, maart 23, 2010 10:01 |
| Ik zie het wad helemaal in m''n gedachten voor mij, ik kom er vaak omdat ik hier van hou! prachtig geschreven Wil, bedankt voor je wondermooie gedicht;) liefs, fijne dag dicky |
|
| Anastacia: | Dinsdag, maart 23, 2010 09:51 |
| mooi geheel liefs ana | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, maart 23, 2010 09:45 |
| Het eerste ochtendlicht met dit fraaie gedicht doet de slapeloze nacht snel vergeten. Prachtig samenspel in woord en beeld gebracht Wil. Lieve lentegroet Anneke |
|
| Big Lady: | Dinsdag, maart 23, 2010 09:30 |
| ik ben weer zoals gewoonlijk sprakenloos knuffels |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||