Weer het gevecht verloren,
Niet hard genoeg gestreden
Elke dag weer die ruzie
Het verlangen en de pijn
Ik wou dat ik kon kiezen
Dat mijn hoofd eens zonder gedachtes kon zijn.

De leugens die anderen horen,
Het gaat zo goed en ik geniet
Maar wie goed kijkt weet het verdriet
Met een glimlach en een traan
Heb ik het inmense verlangen
Om uit dit leven te willen gaan

Weer het niet kunnen weerstaan
Weer slapend naast de scherven
Die mij de avond ervoor hebben verwond.
Ik zie ze hier nog liggen
Zonder intensie ze weg te gooien
Glimmen ze in mijn ogen

Waarom ziet niemand de waarheid
Is er niemand die me kan helpen met dit gevoel
Constant t leven willen verlaten
Dat is de pijn die ik bedoel!