Deze avond laat ik me weer gaan
Ontelbare tranen laat ik gaan
met een hoof vol vragen, zonder antwoord
kijk ik door het raam
naar de sterren en de maan

Heel zachtjes fluister ik, jou naam
Denk terug aan de tijd, dat jij wel nog bij me was
maar die tijd is helaas voorbij, hij is verleden tijd
want op een nacht als deze
ging jij zomaar ineens weg
zonder nog een woord te zeggen
verdween jij in de nacht en kwam je niet meer terug

Uren, dagen, nachten lang heb ik gewacht
bij het raam met zicht op de straat
maar jij kwam maar niet, nu 1 jaar later
geef ik het op, weg is de hoop
want jij kom nooit meer terug
Nu besef ik pas
wat ik mis, als het er niet meer is..