Een avond in het najaar
De lichten doven uit
Een dag voorbij gevlogen
Het jaar is weer haast uit

Zo worden wij steeds ouder
Waar gaat de tijd naar toe
De mensen worden ouder
En worden levensmoe

Wat gaat er gebeuren
Nu de landen samen zijn
De kernwapens sneuvelen
Zou het voor altijd zijn

Men beloofd ons vele dingen
Van weelde en nog meer
De jeugd zal nooit beseffen
Zij klagen telkens weer

Dat zij meer moeten sparen
Voor onze oude dag
Waar moeten ze het gaan halen
Wij betaalden de grootste lach

Wij werkten van ons veertien
Voor onze levenslijn
En dachten zoals ze nu denken
Ons krijgen ze nooit niet klein

Niemand zal ooit begrijpen
Wat de groten met ons doen
Ze doen anders niets dan knijpen
In een arbeiderspensioen