Haar wetenschap
hijzelf is emotieloos
onverschillig koud
laat hem het feit
dat hij angst heeft
angst om te negeren
wat hij niet herkend
het falen van zijn gave
om de beste te zijn
vandaag nog niet
later, het spookt
nu al in zijn hoofd
zijn ondergang
latente aanwezigheid
van continue angst
uiterlijk onzichtbaar
speelt hem parten
zij weet het pertinent
kent zijn ongerustheid
als hij eens zal falen
ook dan, zal hij ’t negeren
maar niet relativeren
razend koken zal hij
innerlijk sterven en
… dat is zijn angst
onverschillig koud
laat hem het feit
dat hij angst heeft
angst om te negeren
wat hij niet herkend
het falen van zijn gave
om de beste te zijn
vandaag nog niet
later, het spookt
nu al in zijn hoofd
zijn ondergang
latente aanwezigheid
van continue angst
uiterlijk onzichtbaar
speelt hem parten
zij weet het pertinent
kent zijn ongerustheid
als hij eens zal falen
ook dan, zal hij ’t negeren
maar niet relativeren
razend koken zal hij
innerlijk sterven en
… dat is zijn angst
Reacties op dit gedicht
| warme* mucho *: | Donderdag, maart 25, 2010 21:30 |
| ''k weet nie wat te zeggen maar hij is goed wat heet; top!:) |
|
| switi lobi: | Donderdag, maart 25, 2010 21:02 |
| Zij kent hem waarschijnlijk beter dan hijzelf.. raak geschreven Ronny. Fijne avond, switi lobi |
|
| Angelina Lavender: | Donderdag, maart 25, 2010 20:54 |
| een zware, maar wel goed geschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Hieronymus | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||