Vervagen
Ik wordt opgeslokt.
Opgeslokt door de wereld om me heen.
Ik verlies mezelf in mijn omgeving,
mensen beginnen me te overheersen.
En ik pas me daarin aan.
Ik geef mezelf geen ruimte meer.
Mijn grenzen vervagen steeds meer.
Ik weet dat ik op een dag wakker zal worden,
en me afvraag wie ik ben.
Omdat ik dan te ver ben gegaan.
Te ver over mijn eigen grens heen.
Opgeslokt door de wereld om me heen.
Ik verlies mezelf in mijn omgeving,
mensen beginnen me te overheersen.
En ik pas me daarin aan.
Ik geef mezelf geen ruimte meer.
Mijn grenzen vervagen steeds meer.
Ik weet dat ik op een dag wakker zal worden,
en me afvraag wie ik ben.
Omdat ik dan te ver ben gegaan.
Te ver over mijn eigen grens heen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Daphne de Visser | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||