Het leven van Walter van der zijden
Ik ben geboren op 17 juli 1973 in Waddinxveen.
Ik ben bijna doof geboren maar dat wist er geen een.
Ik was al een jaar toen men dat wist.
Als ik me niet vergist.
Daardoor kon ik in het begin niet goed praten.
Maar ik heb het daar niet bij gelaten.
Ik heb vanaf mijn vijfde jaar tot mijn twintigste jaar spraaklezen gehad.
Ik werd in die jaren heel wat keer uitgelachen en gekat.
Ik heb vanaf mijn zesde jaar tot mijn twaalfde jaar op de Ichtusschool gezeten.
Ik kom me maar met moeite met de andere kinderen meten.
Ik leerde niet zo snel als hun maar dat wilde nog niet zeggen dat ik dom was.
Ik heb 1 keer een jaar over gedaan en dat was in de zesde klas.
Daarna heb ik nog vier jaar op school gezeten in Waddinxveen.
Ik had het daar ook moeilijk maar ik bleef op de been.
Op karakter heb ik mijn diploma gehaald en daar was ik trots op.
Toen zestien was ging ik van school af en dat vond ik top.
Ben daarna gelijk gaan werken in meubelfabriek.
Ik werk nu bijna twintig jaar maar ik bijna nooit ziek.
Heb daar bijna elf jaar gewerkt met plezier.
Maar op een gegeven moment moest ik weg hier.
De fabriek ging failliet en toen moest ik opzoek naar ander werk in de buurt van Boskoop.
Mijn ouders me daar bij geholpen dus ik was niet in wanhoop.
Nu werk in een andere fabriek in Hazerswoude-dorp en maak houten vloeren voor o.a. schepen,kantoren en banken.
Ik heb op zich een goed leven en daar wil mijn ouders voor bedanken.
Mijn hobby's zijn luisteren naar goede muziek,uitgaan en voetbal.
Ik heb zelf eerst tien jaar gevoetbald en nu ben ik vlagger bij Floreant bij het vierde en vijfde elftal.
Ik was bijna twintig toen ik voor het eerst een beetje uit ging omdat ik daarvoor niet durfde vanwege mijn spraakgebrek.
Je kunt mijn misschien niet altijd goed verstaan maar ik ben zeker niet gek.
Het liefst ga ik uit naar een cafe in Alphen aan den Rijn of in Amsterdam.
Ik was twintig jaar toen ik voor het eerst de trein naar Amsterdam nam.
Ik hou van een biertje en van spontane gezelligheid.
In de liefde ben ik nog steeds opzoek naar die ene leuke en aardige meid.
Ik dacht ooit dat ik verliefd was op een meid maar die maakte alleen maar misbruik van mijn.
Ze hield niet van mijn maar van mijn geld ik was op een gegeven moment al mijn geld kwijt dat is serieus en geen gein.
Daarom woon ik nog steeds bij mijn ouders in Boskoop thuis.
Maar ik wil ooit wel met een leuke vrouw een eigen huis.
Vaak denken mensen dat ik altijd vrolijk en blij ben maar dat ben ik niet.
Ik voel me eigen soms weleens eenzaam mensen willen niet met me praten omdat ik niet goed praat dat doet pijn en geeft veel verdriet.
Dit gedicht gaat over Walter van der Zijden ik ben een normale rustige jongen met een klein gebrek maar met een goed hart.
Ik ben aardig,spontaan,emotioneel en betrouwbaar maar af en toe een beetje apart.
Ik hoop dat ik ooit iemand ontmoet die mijn begrijpt en weet wat ik voel.
Een goed leven leiden en met een leuke vrouw oud worden is mijn doel.
Nog 1 klein dingetje ik heb geen auto ben er bang voor.
Maar dat mag voor een relatie geen probleem zijn hoor.
Reacties op dit gedicht
| windkracht mucho: | Maandag, november 01, 2010 19:53 |
| wat een verhaal ik wilde eerst zeggen het rijmt niet maar dat doet het toch goh, nu nog een vrouw wens je het beste liefs, |
|
| windwhisper: | Maandag, november 01, 2010 18:28 |
| had je schrijven van vandaag gelezen en ben even in jouw andere proza gedoken, nou je hebt je duidelijk kenbaar gemaakt wens je succes met alles in het leven vriendelijke groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: walter van der zijden | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||