druppels, straaltjes...
Druppels,
Straaltjes,
Plasjes
Bloed
Op m’n deken
Ik snij nu weer
Voor de eerste keer
Sinds weken
Zo bevrijdend
Opgelucht
Maar toch weer leeg en
alleen van binnen
Zodat ik de avond erna
Weer opnieuw moet beginnen
Druppels,
Straaltjes,
Plasjes
Bloed
Op m’n deken
Dit verlossende gevoel
Is weer zoals de
Allerlaatste keer
sinds weken
Even geen pijn
Niet in m’n hoofd
M’n pols brandt
Maar het verdooft
Het pijnlijkste verdriet;
Geestelijk verdriet
De pijn die
Niemand anders ziet
Druppels,
Straaltjes,
Plasjes
Bloed
Op m’n deken
Stroompjes blijven komen
Misschien is dit de laatste keer
En heb ik de kans nooit meer
Om te vechten voor al die weken…
Straaltjes,
Plasjes
Bloed
Op m’n deken
Ik snij nu weer
Voor de eerste keer
Sinds weken
Zo bevrijdend
Opgelucht
Maar toch weer leeg en
alleen van binnen
Zodat ik de avond erna
Weer opnieuw moet beginnen
Druppels,
Straaltjes,
Plasjes
Bloed
Op m’n deken
Dit verlossende gevoel
Is weer zoals de
Allerlaatste keer
sinds weken
Even geen pijn
Niet in m’n hoofd
M’n pols brandt
Maar het verdooft
Het pijnlijkste verdriet;
Geestelijk verdriet
De pijn die
Niemand anders ziet
Druppels,
Straaltjes,
Plasjes
Bloed
Op m’n deken
Stroompjes blijven komen
Misschien is dit de laatste keer
En heb ik de kans nooit meer
Om te vechten voor al die weken…
Reacties op dit gedicht
| mariska: | Woensdag, april 24, 2002 21:15 |
| meisie waarom? waarom doe je het nu weer het ging zo goed ik hoefde me ff geen zorgen meer om je te maken en nu weer waarom nou????? kom op meisie de het nog niet! kus mariska |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dark-Enchantress | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2002 | ||
| Thema's: | ||