Tijden doen keren.
Tijden doen keren.
Donkere tijden,
Dagen lang vechten,
Voor een bestaan
Blikken vermijden,
Aan niemand je hechten,
Laat mij maar staan.
Want de zon moest echt is gaan schijnen,
Zodat de wolken eens verdwijnen.
Alles was zo grauw.
Beetje kleur is wat ik wou.
Leven in zwart en wit,
Zonder een verleden en een toekomst,
Ik doe me ogen dicht.
Kerend naar een wereld in mijn hoofd,
Verzonnen door mezelf.
Maar in het leven zo verdoofd.
Want ik denk aan mooie tijden,
Genietend van een vrouw.
Maar moet mij op mijn toekomst voorbereiden.
Bezig zijn met werelden, is waar ik van hou.
De wereld van een ander,
Kan zo verschillend zijn,
Ik wil ze zien.
De Fantasie over een brander,
Een fantasie voor de gein,
Wat een maffe trien.
Toch zeg ik je, ik vind het leuk,
Om te horen wat mensen denken,
Lach je jezelf soms in een deuk,
Wat fantasieën al niet schenken.
Maar soms is het een wereld van geluk,
Dagen zo mooi, en kleurrijk,
Kunnen ze niet meer stuk.
Zit niet te dag dromen,
Mijn gedachten, 'wat een gezeik'.
Konden ze maar uit komen, dan zouden ze me kronen.
Maar nu zeg ik hier,
Al dromend van een wereld met plezier.
Een wereld naar mijn gewil.
Maakt voor mij een groot verschil.
Nu wil ik kijken,
Of ik de doelen die is stel,
Ook echt kan bereiken.
Om werelden te creëren,
In een boek, film of spel,
Dat tijden zal doen keren.
Donkere tijden,
Dagen lang vechten,
Voor een bestaan
Blikken vermijden,
Aan niemand je hechten,
Laat mij maar staan.
Want de zon moest echt is gaan schijnen,
Zodat de wolken eens verdwijnen.
Alles was zo grauw.
Beetje kleur is wat ik wou.
Leven in zwart en wit,
Zonder een verleden en een toekomst,
Ik doe me ogen dicht.
Kerend naar een wereld in mijn hoofd,
Verzonnen door mezelf.
Maar in het leven zo verdoofd.
Want ik denk aan mooie tijden,
Genietend van een vrouw.
Maar moet mij op mijn toekomst voorbereiden.
Bezig zijn met werelden, is waar ik van hou.
De wereld van een ander,
Kan zo verschillend zijn,
Ik wil ze zien.
De Fantasie over een brander,
Een fantasie voor de gein,
Wat een maffe trien.
Toch zeg ik je, ik vind het leuk,
Om te horen wat mensen denken,
Lach je jezelf soms in een deuk,
Wat fantasieën al niet schenken.
Maar soms is het een wereld van geluk,
Dagen zo mooi, en kleurrijk,
Kunnen ze niet meer stuk.
Zit niet te dag dromen,
Mijn gedachten, 'wat een gezeik'.
Konden ze maar uit komen, dan zouden ze me kronen.
Maar nu zeg ik hier,
Al dromend van een wereld met plezier.
Een wereld naar mijn gewil.
Maakt voor mij een groot verschil.
Nu wil ik kijken,
Of ik de doelen die is stel,
Ook echt kan bereiken.
Om werelden te creëren,
In een boek, film of spel,
Dat tijden zal doen keren.
Reacties op dit gedicht
| Fulvipes: | Zondag, maart 28, 2010 21:28 |
| Thanks har, zal er wat mee doen^^. groeten terug, ook aan thuis:D |
|
| mucho dobbert: | Zondag, maart 28, 2010 13:28 |
| oei, ik geef geen commentaar verder hoor ik klap gewoon of ik klap het dicht, loop er voorbij of doe het licht aan:) |
|
| mucho dobbert: | Zondag, maart 28, 2010 13:24 |
| keer het tij. red ons!!:( | |
| mucho dobbert: | Zondag, maart 28, 2010 13:23 |
| ha, een opdracht!:D | |
| Stormtrooper: | Zondag, maart 28, 2010 12:59 |
| Fulvipes, ik heb effe alles gelezen je krijgt van mij een opdracht. Probeer eens een gedicht van maximaal 12 regels, 3 x 4 en pak daar in je : - doel - beleving - en essentie comprimeer je gedichten meer zodat de lezer goed kan visualiseren bij het lezen gebruik metaforen dat is pas een uitdaging groet Harold :) |
|
| Big Lady: | Zaterdag, maart 27, 2010 11:01 |
| heel erg mooi geschreven gr. BL |
|
