Wat doe je daar nou

Wat doe je nou in dat ziekenhuis

met al die slangen aan je lij

Snap je het dan niet

we hebben liever dat je thuis blijft

Besef je niet hoe weinig het scheelde

dat we je kwijt hadden kunnen zijn

Dan was je voor altijd weggeweest

dat besef doet ons zoveel pijn

Je moet anders gaan leven

nu had je dat bijna niet meer gedaan

Ik weet niet, geloof niet

dat we ons er dan doorheen konden slaan

Als je er zelf niet van schrok

de ernst niet ziet van deze strijd

Doe het dan asjeblieft voor ons

want wij willen je nog niet kwijt

*Voor mijn stiefvader die een hartinfarct heeft gehad, maar hier zelf niet echt van geschrokken is:( Pap, we kunnen nog niet zonder je, blijf bij ons*

Geschreven door

anne(22)

Reacties op dit gedicht

anne(22) vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Longo Ornella:	Donderdag, juli 29, 2010 00:05
Hoop voor jullie op intussen beter!!

Hans Winter:	Zondag, maart 28, 2010 20:21
nog even niet geschrokken is misschien enig uitstel van het besef hoe fragiel geliefd een mens zich samenlevend heeft te zien. groetje voor samen, hans

Over dit gedicht

Auteur: anne(22)
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 27 maart 2010
Thema's: [Angst] [Verdriet] [Vaders]