Alles me hart me ziel mijn hele leven
alles heb ik geprobeerd om te geven
maar het mocht niet langer zo zijn
alles wat ik overheb is nu verdriet en pijn
ik kan niets meer geven ik kan ze niet vergeven
het is te laat de dood zal me ziel meenemen

niemand anders die het nog weet
die dagen daar waarop ik hen het verweet
en nog altijd tot vandaag nog steeds
is er geen optie om ze te vergeven
waarom moesten ze mij nemen
me uitschelden zelfs nu herriner ik me verleden
ik zal die dagen nooit kunnen vergeten.

voor eeuwig moet ik zeggen ik ben alleen
iedereen van vroeger weet dat ik dit meen
ik kan niet gelukkig zijn
dit is slechts een masker van pijn
mijn ware gelaat verdwijnt
achter de nieuwe maan

mijn lot is om te vergaan
die tijd krijg ik niet terug
niets eens door hun spijt
het is te laat ik ben gegaan
gestorven ver van iedereen vandaan

mijn lichaam gaat voort
maar me ziel heb ik vermoord
geen plaats meer voor emoties
slechts wachtend om te vegaan
ik ben gestorven op een plek daar ver vandaan.