De kille vlakte in mijn hart
Over de lege vlakte,
van mijn hart,
waait een zachte wind,
welk mijn geweten tart.
Luister ,
fluistert zij,
in het duister.
Voel mij.
Voel het kloppen,
in je bloed,
het stil verlangen,
vind de moed.
Sta stil,
en kies,
voel hoe kil,
de warmte van je verlies.
En de lege vlakte,
in mijn hart,
wordt een zwakte,
welk mijn gevoel verward.
van mijn hart,
waait een zachte wind,
welk mijn geweten tart.
Luister ,
fluistert zij,
in het duister.
Voel mij.
Voel het kloppen,
in je bloed,
het stil verlangen,
vind de moed.
Sta stil,
en kies,
voel hoe kil,
de warmte van je verlies.
En de lege vlakte,
in mijn hart,
wordt een zwakte,
welk mijn gevoel verward.
Reacties op dit gedicht
| arie: | Donderdag, april 25, 2002 05:31 |
| Mistique, deze wonde broos en teer heet verwerking de leegte blijft, maar maakt plaats voor warmte vanuit jezelf... liefs, Arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mistique | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2002 | ||
| Thema's: | ||