Geschrokken open ik mijn ogen

Als ik de gordijnen hoor bewegen

En de vaas die op de vensterbank staat

Plots om valt met een luids kabaal

Een schim die danst

Als een schaduw op de eerste zonnestralen

Zoekend naar een weg

Om naar binnen te komen

Slechts nog met slaap in de ogen

Stap ik zachtjes naar beneden

Waar dan maar eens weer

Mijn stalker me op staat te wachten

Om eindelijk haar slag te slaan

Zodra ik eindelijk veder ga lopen

Om mij dan met beide poten om mijn enkel

Me flink onder uit te halen

Waarna ze dan als een onschuldige

Richting de berging loopt

Hopend op een snoepje

En als ze dan geen aandacht krijgt

Komt ze vervolgens terug

Om zich in plaats van aan de krabpaal

Aan mijn been zich te gaan uittrekken

Waar bij ze dan pesterig haar klauwen uittrekt

Om me te laten weten

Dat ik weer een grote fout heb begaan

Rot kat

Maar wat hou ik toch van haar