Niet makkelijk
Niet makkelijk
Het lag op mijn lippen
om te zeggen
Het spijt me
voor die tijd
Dat ik door medicijngebruik
verblind was
Vol met vuur
en vol met strijd
Het lag op mijn tong
je te vertellen
Dat ik niet wist
wat ik toen deed
Mijn leven voelde
als een achtbaan
Waarin ik roekeloos
rondreed
Een achtbaan vol
met scherpe bochten,
diepe dalen,
in sneltreinvaart
Het lag op mijn lippen
je te zeggen
Hoezeer ik wenste
dat dit verdriet
dat ik bezorgd heb
jou zou ontlopen
je werd bespaard
Het lag op mijn lippen
om te zeggen
Het spijt me
voor die tijd
Dat ik door medicijngebruik
verblind was
Vol met vuur
en vol met strijd
Het lag op mijn tong
je te vertellen
Dat ik niet wist
wat ik toen deed
Mijn leven voelde
als een achtbaan
Waarin ik roekeloos
rondreed
Een achtbaan vol
met scherpe bochten,
diepe dalen,
in sneltreinvaart
Het lag op mijn lippen
je te zeggen
Hoezeer ik wenste
dat dit verdriet
dat ik bezorgd heb
jou zou ontlopen
je werd bespaard
Reacties op dit gedicht
| johandedichter: | Woensdag, maart 31, 2010 14:02 |
| een gevoelig schrijven het lijkt wel liefesverdiet dat proef ik in dit gedicht maar ja wie ben ik gr johan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Henk Hoek | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||