Oud zeer
In de angst van eenzaam worden,
in de wanhoop van vergeten, van
de grip verliezen op de laatste draad
die ons verbond, in de pijn die on-
bekend bleef, in de niet geziene
tranen van meedogenloze onmacht -
Ik schreeuw, ik roep je aan -
ik noem je bij je waarste naam.
Word wakker. Alsjeblieft.
Reacties op dit gedicht
| - Suus -: | Zondag, oktober 10, 2010 22:16 |
| Ik blader lekker door, dit smaakt naar meer! | |
| Allysson: | Donderdag, april 22, 2010 10:26 |
| wow! heftig, maar errrrrrrug mooi! | |
| Alaska: | Woensdag, april 14, 2010 21:30 |
| auw, pijnlijk. en inderdaad ontzettend rakend. en nu ga ik even je andere gedichten bijlezen, want ik ben al hééééél lang niet hier geweest. |
|
| Quando: | Donderdag, april 01, 2010 00:04 |
Geweldig dit Ylaide. Echt ontzettend rakend. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ylaide | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||