afwasborstel
Laatst zat ik in een restaurant
heerlijk aan een avondmaal.
Het duurste koos ik op de kaart,
want verdiend had ik dat wel.
Ik at alles op, geen kruimel bleef er over
en koffie nam ik ook nog toe.
Toen kwam de ober met de bon
en mijn haren rezen recht omhoog.
Rood werd ik tot diep in mijn nek
mijn haren werden hard en groen.
Zei de ober tot de chef:
laten we met haar de vaat maar doen.
Reacties op dit gedicht
| Jos Leus: | Donderdag, april 25, 2002 12:23 |
| Spijtig dat enkel de laatste strofe op rijm is.... toch leuk | |
Over dit gedicht
| Auteur: Willemijn V. | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2002 | ||
| Thema's: | ||