de sloop
mijn leven is een puinhoop
maar jij was degene die begon met de sloop
je zag dat ik schreeuwde en huilde
ineendook en schuilde
voor jou was het messchien een spel
maar het veranderde mijn leven in een hel
gewoon door me aan te raken
wist je me te kraken
ik duwde je weg, ook je hand
te laat ik werd aangerand
niemand kan er nu nog wat aan doen
toch blijf ik denken aan de dag van toen
maar jij was degene die begon met de sloop
je zag dat ik schreeuwde en huilde
ineendook en schuilde
voor jou was het messchien een spel
maar het veranderde mijn leven in een hel
gewoon door me aan te raken
wist je me te kraken
ik duwde je weg, ook je hand
te laat ik werd aangerand
niemand kan er nu nog wat aan doen
toch blijf ik denken aan de dag van toen
Reacties op dit gedicht
| broken tears /3: | Vrijdag, april 09, 2010 21:36 |
| omdat je een trauma hebt. omdat je het niet zomaar kan vergeten. heb je er al over gepraat? ikw eet het doet pijn en vooral ik merkte dat ik er niet over wou praten omdat het dan ECHT werd, daarvoor kon ik doen alsof het niet was. alsof het NIET Mij overkwam, alsof het iemand anders was. Alsof ik de acteur was die werd verkracht en die rol moest spelen. Hé goed voor een nieuw gedicht, ow heb er geloof ik al vandaaag een ingesturd. naja morgen of zondag dan maar XD ow sterkte. nog |
|
| brokendoll: | Donderdag, april 01, 2010 16:35 |
| bedankt voor je reactie xx | |
| [zwarte engel]: | Donderdag, april 01, 2010 16:04 |
| ai.. heftig, pijnlijk, bijzonder verwoord sterkte ermee |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *reality is a fucked up dream | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2010 | ||
| Thema's: | ||