Wier vroeg daar naar.
Jij schoof langs me,
keek even opzij.
Ik zag jouw prachtige
vragende ogen,
jij keek naar me
ik verdronk haast
in die vochtige diepte.
Zag je tranen
wilde proeven,
weten is dit geluk
of intens verdriet.
Jij zag mijn
verwarring niet.
Wilde de tranen
van je wimpers kussen.
Wij horen niet elkaar
maar wie vroeg daar naar
toen ik zo
langs je schoof.
Reacties op dit gedicht
| Indy Toma: | Vrijdag, april 02, 2010 21:36 |
| Nou, mooi gedicht, maar als dat zo langs je schuift, ga er maar van uit dat het verdriet is van wie wel bij haar hoort. Fijne dagen. |
|
| Quicksilver: | Vrijdag, april 02, 2010 14:38 |
| ontroerend gedicht! liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jacques Kuijpers. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 april 2010 | ||
| Thema's: | ||