Natuurliefde
Zwanger van water
ontdoen
grauw getande flarden
zich van hun neerwaarts
ijlende last
in hunkering
de aarde te zogen,
landschappen
van stromende beken
in mistige waas
op glas,
grijze lappen
worden ijler
waar blauw
tevoorschijn komt,
uit diffuus licht
wordt zon weer geboren
liefkozend haar aarde
als minnares.
ontdoen
grauw getande flarden
zich van hun neerwaarts
ijlende last
in hunkering
de aarde te zogen,
landschappen
van stromende beken
in mistige waas
op glas,
grijze lappen
worden ijler
waar blauw
tevoorschijn komt,
uit diffuus licht
wordt zon weer geboren
liefkozend haar aarde
als minnares.
Reacties op dit gedicht
| Lieverdje: | Woensdag, april 24, 2002 23:03 |
| tjonge... nog een natuurtalent erbij! Lieverdje xxx |
|
| pramodah: | Woensdag, april 24, 2002 22:58 |
| waar heb jij zolang verborgen gezeten Sylvia zo'n een prachtstukjes mag je nog brengen ............... liefs pramodah |
|
| Sheena: | Woensdag, april 24, 2002 22:50 |
| Valt van haar stoel, als dit het begin is ...... dan kan ik gewoon niet wachten op de rest !!!!!!! welkom Sylvia Sheen |
|
| maneschijn: | Woensdag, april 24, 2002 22:46 |
| *wauw*.. je bent naar mijn mening gewoon steengoed!!! keep writing plieeees! x maantje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sylvia van Hulzen | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2002 | ||
| Thema's: | ||