In het bloed...
In het bloed...
Zware klanken, veel energie,
volle kracht, geven een goed gevoel.
De eerste uitlaatklep voor gevoel,
je begrijpt wel wat ik bedoel.
Thrashend door het leven, voelt goed...
Het zit eenmaal in het bloed.
Het is misschien geen groot wonder,
maar ik wil nooit meer zonder.
De sound die mogelijkheden gaf,
liefst tot voorbij het graf.
Al kan ik inmiddels veel meer delen,
niet met allen, zelfs niet met velen.
Al geeft mijn muziekkeuze,
nog altijd veel over mijn binnenste aan,
er zijn inmiddels mensen die daar,
soms zelfs eng dicht bij me staan.
Gedichten en muziek,
zeggen iets over het gemoed,
al voelt het soms eng,
het doet mij goed.
Bedankt aan die, die dicht bij mogen komen en dit vertrouwen niet beschadigen!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Metal Erik | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2010 | ||
| Thema's: | ||