De eenzame vrouw



In gedachten verzonken,
loopt daar een vrouw moederziel alleen
Ze is zichzelf niet meer
Sinds de dag dat hij is haar leven verscheen


Haar gezicht is emotieloos
Alleen hele kleine dingen veraden haar verdriet
Ze wilde zo graag met hem verder
Maar haar een toekomst samen geven kon hij haar nog niet


Ze had het wel aan kunnen zien komen,
Misschien wilde ze gewoon teveel in één keer
Maar omdat het zo goed voelde
Verlangde ze maar steeds maar naar meer.


Nu is het over,
Ze heeft teveel van hem verwacht
En het doet haar zo verschrikkelijk veel zeer
Dat het achteraf vooral pijn en verdriet heeft gebracht.


Ik zie zoveel bekende dingen in die vrouw haar blik
De twijfel, de teleurstelling en de pijn
Dat het me geen eens heel erg verbaasd
Als ik zelf die vrouw daar blijk te zijn.





*I lied when i said i was falling in love with you,
the truth is i loved you already*