Tijdloos ....
Hoe laat het was kan ik niet zeggen
al ging het veel te snel voorbij
We hoefden elkaar niks uit te leggen
liefde tekende onze gezichten blij
Het samenzijn een goed gevoel
we speelden met elkanders haar
Verstrengeld in een luie stoel
van hartstocht bijna brandgevaar
Besef van geluk pas na het spannen
van onbegrijpelijke bewegelijkheid
Jij liet het kind in mij vermannen
nee echt ik wil je nooit meer kwijt
Reacties op dit gedicht
| loes schaap: | Maandag, april 05, 2010 15:20 |
| Heftig hoor! Groetjes loes |
|
| Ayesha Maliangkay: | Maandag, april 05, 2010 15:17 |
| Jouw ironisch opmerken van bepaalde situaties is er geloof ik niet uit te slaan, hi hi. Ayesha |
|
| Indy Toma: | Maandag, april 05, 2010 13:25 |
| Als ik het zo zou voelen wil ik diegene ook nooit meer kwijt. Mooi neergezet. | |
| switi lobi: | Maandag, april 05, 2010 13:08 |
| Prachtige liefde.. Fijne dag Klaas. Lieve groet, switi lobi |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, april 05, 2010 11:38 |
| Heel mooi jouw liefde verwoord Klaas, koester dit geluk . Lieve groet, Anneke |
|
| windwhisper: | Maandag, april 05, 2010 11:35 |
| aangrijpend vooral " nee ik wil je nooit meer kwijt" er springen tranen in mijn ogen lieve groet Cobie vasthouden dit geluk trucker Klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: trucker klaas |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2010 | ||
| Thema's: | ||