Voor moeder
Naamloos die vrouw de duizenden vrouwen
in oorlog bij pijn en bederf
en naamloos de tranen in wonden gebeiteld
voorbijgaand en blijvend
onuitspreekbaar groots
als een sieraad van het leven
of het geruis van de dood.
Uit het niets zal ik nu bloemen plukken
een koningskroon je geven en een lach
maar voor mijn wanhoop zoek ik nog de juiste woorden
in het boek van stil verdriet.
Je bent zo voelbaar moeder
maar dat weet je niet.
in oorlog bij pijn en bederf
en naamloos de tranen in wonden gebeiteld
voorbijgaand en blijvend
onuitspreekbaar groots
als een sieraad van het leven
of het geruis van de dood.
Uit het niets zal ik nu bloemen plukken
een koningskroon je geven en een lach
maar voor mijn wanhoop zoek ik nog de juiste woorden
in het boek van stil verdriet.
Je bent zo voelbaar moeder
maar dat weet je niet.
Reacties op dit gedicht
| Eternal: | Maandag, april 05, 2010 15:26 |
| Prachtig gedicht. Ontroerend, en voelbaar vol verdriet. Grtz Mandy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: CASTELEIN RONNY | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2010 | ||
| Thema's: | ||